රුසියානු විප්ලවයේ මුල් පෙල නායකයෙක් වූ ලියොන් ට්‍රොට්ස්කි ලියූ 'පාවාදුන් විප්ලවය' (Revolution Betrayed) කෘතියේ සැලකිය යුතු කොටසක් වෙන් කෙරෙන්නේ සෝවියට් සංගමය සමාජවාදීද? යන ප්‍රශ්නයට පිලිතුරු සැපයීම සදහාය. 1936 දී සෝවියට් සංගමය නව ආන්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කල අතර නව ව්‍යවස්ථාවේ පසුබිම පැහැදිලි කරමින් සෝවියට් රජය ප්‍රකාශ කලේ සෝවියට් දේශය තුල සමාජවාදය ගොඩනගා අවසන් බවත් මෙතැනින් මතු එලැඹෙන්නේ කොමියුනිස්ට්වාදය ගොඩනැගීමේ කර්තව්‍යය බවත්ය. එක් රටක් තුල සමාජවාදය ගොඩනගා අහවර කිරීම පිලිබද මේ අදහසට සිය කෘතිය මගින් තියුනු විවේචනයක් ගෙන එන ට්‍රොට්ස්කි ස්ටාලින්ගේ පාලනය විසින් 'සමාජවාදය' නමැති වචනයට විකෘති අර්ථයක් දී ඇති ආකාරය පැහැදිලි කරයි. මෙම පැහැදිලි කිරීම ආර්ථික හා දේශපාලන කරුනු මනා ලෙස පෙල ගස්වා කරනු ලැබෙන දීප්තිමත් විවරනයකි. මෙම කෘතිය ලියන විට ට්‍රොට්ස්කි සිටියේ ස්ටාලින් විසින් පලවා හරිනු ලැබ පිටුවහලේය.
ට්‍රොට්ස්කි මෙම කෘතියේදී සෝවියට් සංගමය විස්තර කරන්නේ ' ධනවාදය හා සමාජවාදය අතරමැද සංක්‍රාන්තික අවධියක පසුවන සමාජයක්' වශයෙනි. නිෂ්පාදන මාධ්‍යයන් වල පුද්ගලික අයිතිය අහෝසි කිරීම නිසා දේපල වල ධනවාදී ස්වභාවය අහෝසි වී තිබුනත් දේපල සම්බන්ධතා සමාජවාදී ස්වරූපයක් අත්කරගැනීම දක්වා තවමත් වර්ධනය වී නැති බවට ඔහු තර්ක කරයි. එබදු උසස් තත්වයක් අත් කරගැනීම තනි හුදෙකලා රටක් තුල - විශේෂයෙන් රුසියාව වැනි ගොවිජන රටක් තුල - සම්පූර්න කල නොහැකි බවද ඔහු දක්වයි.
කෙසේ වුවද 20 වන ශත වර්ෂය පුරා ලෝකය තුල වාම ව්‍යාපාර තුලත් පොදු ජන මනස තුලත් බලය හෙබවූයේ සෝවියට් සංගමය පිලිබද ට්‍රොට්ස්කිගේ මෙම විග්‍රහය නොව නිල රුසියානු කොමියුනිස්ට් පක්ෂය විසින් කල පැහැදිලි කිරීමයි. 1924 දී ස්ටාලින් හා බුඛාරින් සමාජවාදය 'තනි රටක ගොඩනගා අවසන් කල හැක' යන ප්‍රස්තූතය ඉදිරිපත් කරන තුරුම සම්භාව්‍ය මාක්ස්වාදය තුල සමාජවාදය නමැති වචනයට ලැබී තිබුනේ ජාත්‍යන්තරවාදී අර්ථයකි. ජාත්‍යන්තරකරනය වූ ආර්ථික පද්ධතියක් වන ධනවාදයට විකල්පයක් හුදෙකලා ජාතික රාජ්‍යයන් තුල අත්පත් කරගැනීම සම්භාව්‍ය මාක්ස්වාදය තුල මනෝරාජික අදහසක් ලෙසය සලකන ලද්දේ. මේ සම්භාව්‍ය මාක්ස්වාදී අදහසට පටහැනිව ස්ටාලින්ගේ 'තනි රටක සමාජවාදය' ගැන න්‍යාය පැන නගින්නේ ජාතිකවාදී පදනමකින්ය. එනම් ලෝකයේ වෙනත් රටවල වැඩකරන පංති වල ජනයාගේ සහයෝගය තිබුනත් නැතත් අපිට සමාජවාදය ගොඩනගා 'රට දියුනු කරන්න පුලුවන්' නමැති මනෝභාවය මේ තුල ක්‍රියා කරන්නේය.
ලංකාවේද ට්‍රොට්ස්කිවාදී කන්ඩායම් කීපයක් හැර වාමාංශය පොදුවේ සමාජවාදය පිලිබද බෙදාහදා ගනු ලැබූයේ ස්ටාලින්වාදයෙන් ආභාෂය ලද මේ ජාතිකවාදී නිර්වනයයි. උදාහරනයක් ලෙස උතුරු කොරියාව මේ කතිකාව තුල හදුන්වන ලද්දේ සමාජවාදී සමාජයක් වශයෙනි. ඇත්තටම සමාජවාදය යනුවෙන් අදහස් වන්නේ උතුරු කොරියානු සමාජය වැන්නක්ද? ජාතික ස්වයං පෝෂීබව පිලිබද ජාතිකවාදී අදහස සමග සමාජවාදය අනන්‍ය කිරීමට යාමෙන් බිහිවිය හැකි විපරිත ප්‍රතිඵල කවරේද යන්න විදහා දක්වන කැඩපතක් වැන්න උතුරු කොරියාව. පසුගාමී සමාජ ආර්ථික කොන්දේසි යටතේ උතුරු කොරියාවේ පවතින්නේ නිලධාරිවාදී ප්‍රභූ කල්ලියක අන්තනෝමතික පාලනයකි. සමාජවාදයේ දේශපාලන පූර්වායවයක් වන වැඩකරන ජනතාවගේ දේශපාලන ආධිපත්‍යයේ සේයාවක් හෝ එහි නැත. ශ්‍රමික පංතියේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයෙන් ( Working class democracy) තොරව සමාජවාදයක් තිබිය නොහැක. කිම් ජොං ඉල්ගෙන් පසු ඔහුගේ ලාබාල පුත්‍රයා එරට ජනාධිපති වීම මහින්දගෙන් පසු නාමල් බබා ජනාධිපති වීම තරම්ම විපරිත සිද්ධියකි. මාක්ස් හෝ ලෙනින් වැනි අයෙක් සමාජවාදය යැයි පරිකල්පනය කලේ ධනවාදයට වඩා උසස් සමාජ සම්බන්ධතා සහිත සමාජයකි. එවැනි සමාජයක් සහ උතුරු කොරියාව වැනි රටවල බිහිවී තිබෙන විකාරය අතර කිසිදු සමානකමක් නැත.ස්ටාලින්වාදී ආභාසය ලැබූ ලංකාවේ වාමාංශය තුල ජාත්‍යන්තරවාදය යන වචනය හුදු සැරසිල්ලක් වූවා විනා එය වාමාංශයේ ව්‍යවහාරය තුල දක්නට නොවීය. මේ පිලිබද කදිම උදාහරනයක් මෙම ලියුම්කරුගේ මනසට නැගේ. ජනතා විමුක්ති පෙරමුන 2011 දී දෙකඩ වූ අවස්ථාවේදී ජවිපෙ හිතවතෙක් ජවිපෙ ජාත්‍යන්තරවාදය අත් නොහල පක්ෂයක් යැයි සනාථ කිරීම සදහා ඡායාරූපයක් මුහුනු පොතේ පල කර තිබුනි. එහි දැක්වූයේ විජිත හේරත් මහතා චීන තානාපති සමග අතට අත දෙන අවස්ථාවකි. එක්සත් ජනපදය සමග හරි හරියට ලෝක ගෝලය බෙදා ගැනීම සදහා ගැටෙමින් සිටින චීනයේ තානාපති සමග අතට අත දීමය මේ අනුව පාක්ෂික මනස තුල 'ජාත්‍යන්තරවාදය' ලෙස අර්ථ ගැන්වී තිබෙන්නේ! මෙය හුදු ජවිපෙ ප්‍රශ්නයක් නොවේ. මේ සමාජවාදය හා ජාත්‍යන්තරවාදය ගැන ස්ටාලින්වාදය අපගේ වාමාංශය වෙත ඉතිරි කර දී තිබෙන උරුමයයි.
ජාත්‍යන්තරවාදය සහ ජාත්‍යන්තර සම්බන්ධතා පැවැත්වීම යනු දෙකකි. පක්ෂ සම්මේලනයකට විදෙස් නියෝජිතයින් කීප දෙනෙක් ආරාධිතයින් ලෙස සහභාගී වූ පමනින් පක්ෂයක දැක්ම ජාත්‍යන්තරවාදී වන්නේ නැත. ලෝකයේ වෙනත් රටවල් පසෙක තිබියදී අසල්වාසී ඉන්දියාවේ මේ වනවිට මාඕවාදී සටන් කරුවන් විසින් දියත් කර තිබෙන සිවිල් යුද්ධයක් ඇවිලී යමින් ඇත. ලෝකයේ වෙනත් රටවල වැඩ කරන ජනයාගේ විවිධ අරගල දියත් වෙමින් ඇත. ලංකාවේ වාමාංශයට මේවා කෙතරම් 'වැදගත්' සිදුවීම් වීද යන්න ප්‍රශ්න කල යුත්තකි. ස්ටාලින්වාදයේ උරුමයක් වන ජාතිකවාදී චින්තන සිතිජය ඉක්මවූ ගෝලීය සිතීමක් අත්කරගන්නා තුරු වාමාංශයට සිදුවන්නේ මහින්දගෙන් රාජ උරුමය ලබා ගන්නා නාමල් බබාට බනින ගමන් කිම් ජොං අන් ගේ 'සමාජවාදී පාලනය' වර්නනා කරමින් ඊට විප්ලවීය සුභාශිංසන පුද කිරීමේ අභාග්‍යසම්පන්න විරුද්ධාභාසය තුල සිරවී සිටීමටය.
comment dammai kiala mawa maranta apa harida? man adaretai koment danne ok!.
ReplyDelete1) මාක්ස්වාදය hari nogiama ස්ටාලින්වාදී aka hari nogiama ට්‍රොට්ස්කිවාදී owa awastawadi, mokata awastawadeewa dannawada parinamawadayata evolution of species. parimamawadaya pradanai aki bass aka digartama jeewaya issarata yanne aken. මාක්ස්වාදය ස්ටාලින්වාදී ට්‍රොට්ස්කිවාදී mawath hari tharunganeema athin hari ath durwalainta idiriata anta pinata dunnama parinamawadaya nawathenawa. u.s.s.r uneth aka sanwardanaya keti kaleenai. awastawadee. samajawadaya kruthimai wirakiawa dukpathkama asadaranaya mawa narakada ? na hodai very good makes us more strong. shakthimath ayata idiriata yanta hugak daruwan hadanta puluwan. moda unuth daruwan bo karna chater kramayan waradi parinamawadayata.
Arajikawadaya (Anarchism) hodai mata nam parinamawadayata th akagai.
Anarchism is a set of political philosophies that hold the state to be undesirable, unnecessary, or harmful,and often advocate stateless societies. While anti-statism is central, some argue that anarchism entails opposing authority or hierarchical organisation in the conduct of human relations, including, but not limited to, the state system.
As a subtle and anti-dogmatic philosophy, anarchism draws on many currents of thought and strategy. Anarchism does not offer a fixed body of doctrine from a single particular world view, instead fluxing and flowing as a philosophy. There are many types and traditions of anarchism, not all of which are mutually exclusive. Anarchist schools of thought can differ fundamentally, supporting anything from extreme individualism to complete collectivism. Strains of anarchism have often been divided into the categories of social and individualist anarchism or similar dual classifications. Anarchism is often considered a radical left-wing ideology,and much of anarchist economics and anarchist legal philosophy reflect anti-authoritarian interpretations of communism, collectivism, syndicalism, mutualism, or participatory economics.
The central tendency of anarchism as a social movement has been represented by anarcho-communism and anarcho-syndicalism, with individualist anarchism being primarily a literary phenomenon which nevertheless did have an impact on the bigger currents and individualists have also participated in large anarchist organisations. Many anarchists oppose all forms of aggression, supporting self-defense or non-violence (anarcho-pacifism), while others have supported the use of some coercive measures, including violent revolution and propaganda of the deed, on the path to an anarchist society.
https://www.facebook.com/kaushal.mathisha?ref=tn_tnmn
ReplyDeletecomment dammai kiala mawa maranta apa harida? man adaretai koment danne ok!.
1) මාක්ස්වාදය hari nogiama ස්ටාලින්වාදී aka hari nogiama ට්‍රොට්ස්කිවාදී owa awastawadi, mokata awastawadeewa dannawada parinamawadayata evolution of species. parimamawadaya pradanai aki bass aka digartama jeewaya issarata yanne aken. මාක්ස්වාදය ස්ටාලින්වාදී ට්‍රොට්ස්කිවාදී mawath hari tharunganeema athin hari ath durwalainta idiriata anta pinata dunnama parinamawadaya nawathenawa. u.s.s.r uneth aka sanwardanaya keti kaleenai. awastawadee. samajawadaya kruthimai wirakiawa dukpathkama asadaranaya mawa narakada ? na hodai very good makes us more strong. shakthimath ayata idiriata yanta hugak daruwan hadanta puluwan. moda unuth daruwan bo karna chater kramayan waradi parinamawadayata.
Arajikawadaya (Anarchism) hodai mata nam parinamawadayata th akagai.
Anarchism is a set of political philosophies that hold the state to be undesirable, unnecessary, or harmful,and often advocate stateless societies. While anti-statism is central, some argue that anarchism entails opposing authority or hierarchical organisation in the conduct of human relations, including, but not limited to, the state system.
As a subtle and anti-dogmatic philosophy, anarchism draws on many currents of thought and strategy. Anarchism does not offer a fixed body of doctrine from a single particular world view, instead fluxing and flowing as a philosophy. There are many types and traditions of anarchism, not all of which are mutually exclusive. Anarchist schools of thought can differ fundamentally, supporting anything from extreme individualism to complete collectivism. Strains of anarchism have often been divided into the categories of social and individualist anarchism or similar dual classifications. Anarchism is often considered a radical left-wing ideology,and much of anarchist economics and anarchist legal philosophy reflect anti-authoritarian interpretations of communism, collectivism, syndicalism, mutualism, or participatory economics.
The central tendency of anarchism as a social movement has been represented by anarcho-communism and anarcho-syndicalism, with individualist anarchism being primarily a literary phenomenon which nevertheless did have an impact on the bigger currents and individualists have also participated in large anarchist organisations. Many anarchists oppose all forms of aggression, supporting self-defense or non-violence (anarcho-pacifism), while others have supported the use of some coercive measures, including violent revolution and propaganda of the deed, on the path to an anarchist society.
ela
ReplyDelete